Dennis is ambulanceverpleegkundige

foto bij testimonials_0000_Dennis

 

‘Soms vertel ik de politie wat er moet gebeuren’

Dennis Weeda, 40 jaar
Ambulanceverpleegkundige

 

‘Als ambulanceverpleegkundige moet je duidelijk kunnen zeggen wat je van anderen wil. Als we langs de kant van de weg staan en ik vind het niet veilig genoeg, zeg ik tegen de politie dat er een rijstrook moet worden afgekruist. Of ik laat al het verkeer tegenhouden. Dat had ik vroeger toch niet gedacht hoor, dat ik de politie zou vertellen wat er moest gebeuren.’

 

Dennis werkt als ambulanceverpleegkundige vanuit de locatie Leiden.

 

‘Ik ben laatst via Facebook opgespeurd door een patiënt die me wilde bedanken voor de goede zorgen. Dat vind ik erg leuk. Ik heb heel dankbaar en afwisselend werk. Mijn vrouw staat ’s avonds soms met haar oren te klapperen als ik vertel waar ik geweest ben en wat ik heb meegemaakt. Maar waar het mij om gaat is dat ik er voor mensen kan zijn. We waren laatst bij een echtpaar. De man zat ineengezakt op zijn rollator. We zetten hem dan eerst in een stoel, doen rustig alle onderzoeken. Het bleek niet nodig hem naar het ziekenhuis te brengen, maar we hebben hem wel in bed gelegd. Dat hoeven we officieel niet te doen, maar hij kon onmogelijk zelf naar boven en zijn vrouw was niet sterk genoeg om hem te helpen. Dus dat doen we dan.’

 

Wel of niet meenemen?

‘Als we een serieuze melding binnen krijgen, wordt het ineens stil in de auto. De chauffeur en ik spreken door wie wat doet. We maken als het ware een aanvalsplan: als we aankomen neem jij dit mee, ik neem dat. Ik ga aan het hoofd zitten, jij gaat beademen. Het lijkt soms heel spectaculair wat we doen, maar het is vaak een protocol dat je volgt. Je moet nooit de arrogantie hebben dat je het beter weet dan de chauffeur. We zijn een team, en altijd op elkaar aangewezen. Iedereen weet wat hij moet doen. Ik vind de situaties waarin niet duidelijk is wat er aan de hand is, het meest lastig. Bij vage klachten blijft het ook vaag wat we moeten doen: meenemen of thuis laten? Als je besluit een patiënt niet mee te nemen, moet je een aantal zaken eerst voor 100% uitsluiten. Iedereen voor de zekerheid meenemen kan ook niet omdat je dan ambulances misschien onnodig bezet.’

 

Meekijken

‘Als ambulanceverpleegkundige moet je duidelijk kunnen zeggen wat je van anderen wil. Als we langs de kant van de weg staan en ik vind het niet veilig genoeg, zeg ik tegen de politie dat er een rijstrook moet worden afgekruist. Of ik laat al het verkeer tegenhouden. Dat had ik vroeger toch niet gedacht hoor, dat ik de politie zou vertellen wat er moest gebeuren. De kleding die we dragen, helpt hier trouwens wel bij. Je hebt een rol en iedereen weet wat jij komt doen en wat hij van je mag verwachten. Ik ben me er wel altijd van bewust dat anderen meekijken met mijn werk. Gisteren reed de algemeen manager van RAV Hollands Midden een dag met me mee. Daar word ik niet zenuwachtig van. Ik ben het gewend. Ik werk op straat, mensen zien wat ik doe. Ik vind het heel goed dat onze algemeen manager dit doet. Het is dé manier om op de hoogte te blijven van wat je medewerkers elke dag meemaken.’

 

Meer verhalen Vacatures